பகவத்கீதையை ‘பகவத்கீதா’ என்று சொல்வதும் வழக்கம். ‘பகவத்’ என்றால் இறைவன். ‘கீதா’ என்றால் நல்ல உபதேசம் என்று அர்த்தம். இதற்கு இன்னொரு பொருளும் உண்டு.
‘கீதா’ என்ற சொல்லை வேகமாகச் சொல்லும் போது ‘தாகீ’ என்று மாறும். ‘தாகீ’ என்றால் ‘தியாகம்’ என்று பொருள் கொள்ளலாம். வாழ்வில் வரும் அனைத்து சுக துக்கங்களையும் இறைவனிடம் ஒப்படைத்து விட வேண்டும் என்பதும் இதன் பொருள்.
‘துறவு கொள்ளுங்கள், எல்லாவற்றையும் விட்டுவிடுங்கள்’ என்பதும் கீதைக்குரிய ஆழமான பொருளாகும். குருஷேத்திர போரின் போது, அர்ச்சுனன் தன் உறவினர்கள் மீது அம்பெய்யத் தயங்கி நின்றான். அப்போது தர்மத்தைக் காக்க அவர்களை அழித்தாலும் தவறில்லை.
அதற்குரிய பலாபலன்கள் தன்னையே சேருமென பகவான் கிருஷ்ணர் சொன்னார். எனவே, எந்தச் செயலைச் செய்தாலும் அதன் பலனை இறைவனுக்கே அர்ப்பணித்து விட வேண்டும் என்பதே கீதையின் பொருள்.
